zbieranie okruchów
wyjeżdżasz
zostawiając po sobie puste łóżko
parę kapci zatrzymanych w biegu w przedpokoju
pełne wyrzutów spojrzenia kotów
zapamiętane słowa gesty spojrzenia
pełne popielniczki
dym
wracasz
rozsypując w całym domu
torby torebki dokumenty klucze
tupot szczęśliwych kocich łap
wyczekiwane słowa gesty spojrzenia
pełne popielniczki
dym
kolekcjonuję
okruchy twojej obecności
jak te ziarna które rzucasz ptakom
żeby wystarczyło na czas głodu
na czas gdy znowu wyjedziesz
zostawiając
dym
odkładam
na później te najcenniejsze
na czas głodu wiecznego
gdy ze mnie
dym
życie daje tak niewiele
czasu na zbieranie
okruchów
Bydgoszcz, 28 marca 2024 r.,
© Wojciech Majkowski
Strona autorska Wojciecha Majkowskiego 