Nasz strych

Z cyklu: Ziemia obiecana. Bydgoszcz.
Z cyklu: O strychu. Wiersz piąty.

Nasz strych

Nazbierało nam się, na strychu,
w bród radości, smutków wszelakich.
Słów szeptanych wzajem, po cichu,
w twarz rzucanych, w złości, nijakich.

Nazbierało nam się, choć strychu
nie ma u nas. Blok, drugie piętro.
Mamy szczęście. Choć życie na styku,
zszywaliśmy miłością gdy pękło.

Strych ostatni to będzie, chyba.
Zatrzymało nas miasto w sobie.
Zakurzyło, odbiło w szybach.
Spowolniło. Szron już na głowie.

Tak, nie mamy strychu, kochanie.
Mamy siebie. Ulotne motyle.
Jeśli po nas cokolwiek zostanie
w kilka pudeł pomieszczą i tyle.

Bydgoszcz, 27 stycznia 2024 r.,

F29012024

migawka ósma

Z cyklu: Fotoreportaż

migawka ósma

na pooranym pociskami polu
jedynie ślad kolejnej Awdijwki
jednej z setek podobnych
chwila ciszy

siedemset dni
siedemset tysięcy ofiar
zabitych rannych zaginionych
dziwna cisza

miliony zdjęć i filmów
wojna na żywo z dźwiękiem i w kolorze
bez jakiejkolwiek cenzury
wielka cisza

cichy dźwięk nadlatującego drona
ostatnie spojrzenie w górę
jeden wybuch
wieczna cisza

pstryk

Bydgoszcz, 24 stycznia 2024 r.,

F27012024