Strona autorska Wojciecha Majkowskiego
Wiersze, powieści, opowiadania, felietony, wydawnictwa, zapowiedzi wydawnicze,
Znany aktor, na hasło brutala,
rzucił krótko, że on wyp…dala,
dając do zrozumienia,
że gdy masz do czynienia
z samą siłą, to czas wyp…dalać
Inteligent zrozumie limeryk.
Dupę w troki, vel cztery litery,
brać należy niezwłocznie
nim cię brutal napocznie.
Chyba, że jest spod znaku Wenery.
© Wojciech Majkowski
Zdumionemu wójtowi w Przysusze,
oznajmiono, że duchy komusze
będzie u nich piętnował
polityczny konował.
Kto to będzie? Tłumaczyć nie muszę.
Gdy otrzeźwiał, dotarło pomału,
że przyjedzie aż trzech konowałów.
Jeden z prawa, dwóch z trzeciej.
Wójt rozgłosił w powiecie,
że to wykład dla swoich. Cymbał ów.
© Wojciech Majkowski
Raz poeta, co mieszkał w Limerick,
tak namiętnie szlifował limeryk
że gdy skończył go w zimę
został ryk mu bez lime,
tak przymarzły mu cztery litery
Autor z Łodzi, a jakże, pochodzi.
Dobrze wie, że nie zawsze dogodzi,
więc zasłonę milczenia
spuśćmy w sprawie siedzenia.
W tyłek zimą nie grzeje, lecz chłodzi.
© Wojciech Majkowski
Limeryk ZOO logiczny
W odpowiedzi na dyskusję o tym, czy ZOO w Łodzi zwierzętom szkodzi.
Zażywny jegomość z rodziną spod Łodzi,
do ZOO w pobliskim tym mieście był chodził.
Do czasu żałosnej wpadki,
gdy stracił ze strachu gatki.
Dlatego, że lew się zanadto wygłodził.
Limeryk na temat łódzkiego ZOO,
by czasem zdrowo puknąć się w czoło,
nim pójdziesz kochany,
podziwiać w pawiany.
Gdy same pawiany, modnie ubrane, wokoło.
© Wojciech Majkowski
Limeryk z puentą. W d..pie.
Po tym jak w pewnej grupie
zaginął post, wręcz przepadł,
Choć przeszedłby bez echa.
————————————–
Zaginął „pościk”? Przepadł w Limerick?
Była dyskusja, powstał limeryk.
Jedynie posta nie ma.
Klątwa vel anatema,
dosięgnie sprawcę w cztery litery.
© Wojciech Majkowski
Zdziecinniały nekrofil z Kołatki
miast opiatów zażywał opiatki.
Siedząc na grobie wdówki
skrobał sobie makówki
przy pomocy jej prawej łopatki.
© Wojciech Majkowski
Udowadniał idiota z Radości,
że odchudzi się całkiem, do kości.
Nie jadł przez trzy miesiące,
nie wychodził na słońce,
w końcu umarł i … dalej wciąż pości.
© Wojciech Majkowski
Nurtuje Jana, wampira z Rynu,
co dziś przypada? Czy pełnia, czy nów?
Bo podczas nowiu
nie szkodzi zdrowiu,
a podczas pełni, to pełnia czynów.
© Wojciech Majkowski
Na cmentarzu, w okolicach Trzemuszki,
urządzili raz poeci Zaduszki
oczekując wyników
w postaci limeryków
lecz niestety, wyszły im limeruszki.
© Wojciech Majkowski
Na cmentarzu, w okolicach Trzemuszki,
urządzili raz poeci Zaduszki
oczekując wyników
w postaci limeryków
lecz niestety, wyszły im limeruszki.
© Wojciech Majkowski
Łatwą pracę ma grabarz z Gierłoży,
bo ilekroć do grobu już złoży
daje gwarancję wieczną
na raj z aurą słoneczną.
Reklamacji nikt dotąd nie złożył.
© Wojciech Majkowski
Grabarz Tymon z małego Chutoru
miał przedziwne poczucie humoru.
Zamiast prochów, do urny
wkładał liścik, acz bzdurny:
„Wysypałem. Nie stawiał oporu”.
© Wojciech Majkowski
Gdy w aptece, Winicjusz spod Karczy,
chciał coś kupić na uwiąd swój starczy,
zalecono mu viagrę,
ale nocą zmarł nagle.
W sprawach spadku i viagra wystarczy.
© Wojciech Majkowski
Gdy duchowi z cmentarza w Krowodrzy
grabarz mówił, że kiedyś przedobrzy
i przestraszy zmarłego,
odparł: „Drogi kolego,
jak zasypiesz, nie ma szans żeby odżył”.
© Wojciech Majkowski
Duch żigolo w niewielkich Zawadach
o złym seksie nocami wciąż gada
i narzeka na Elkę,
co ma obok kwaterkę
mówiąc, że „się zbyt wolno rozkłada”.
© Wojciech Majkowski
Duch wisielca rolnika spod Stryszka
fizis ma jakby zdarł z Bazyliszka.
Gęba sina, wzrok mętny,
zapach też nieponętny
i wciąż wisi lecz teraz bez stryczka.
© Wojciech Majkowski
Strona autorska Wojciecha Majkowskiego 